[20:06, 2022-4-11] Rahidə: Pandemiya başlayandan bu yana müşahidə etdiyim, amma nədənsə haqqında az danışılan bir məsələ var. İnsanlarda günahkarlıq duyğusu artıb. Son zamanlarda müraciət edən on pasiyentdən yeddisi günahkarlıq hissi ilə gəlir. Günahkarlıq hissinə səbəb olan bəzi düşüncələri yazıram:
- Karantin şəraitində belə mən işləyib, pul qazana bilirəm. Amma bu dövrdə işini itirən nə qədər insan oldu.
- Bu günlərdə yaxşı bir xəbər aldım və çox sevindim. Amma bu qədər xəstəlik qurbanlarının və şəhidlərin olduğu dövrdə sevinməyim düzgün deyil.
- Uşaqlar evdə sıxılır və televizora həddən çox baxırlar. Buna mane ola bilmirəm.
- Yaxınlarımla görüşə və onlara kömək edə bilmirəm.
- Daha az qazanıram. Ailəmin ehtiyaclarını qarşılaya bilmirəm.
- Yaxınıma xəstəlik yoluxdurdum.
Bu kimi düşüncələr sizdə günahkarlıq hissi yaradır. Amma gəlin, bir şeydə razılaşaq. Siz insansınız və səhv etmə haqqınız var. İstədiyiniz qədər işləri bərbad edə bilərsiniz. Nə də olmasa, siz belə olmasını istəməzdiniz. Mükəmməl də ola bilməyəcəyini üçün səhv etməniz normal və təbiidir. Bundan əlavə bu kimi düşüncələrdə bir az da məntiqi xəta var. Bu dövrdə daha yaxşı yaşamanız sizin günahınız deyil. Hər kəs yaxşı yaşamaq istəyir. Və həmişə yaxşı yaşayan və pis yaşayan insanlar olub. Bu da istisna deyil. Dünyadakı bütün kasıb və xəstələrə yardım edə bilməyəcəyiniz üçün özünüzü bunda günahlandırmanız da düzgün deyil. Hər hansı yaxşı xəbərə sevinməniz də tamamilə normal və sizdən asılı olmayan insani haldır. Sadəcə çalışın sevincinizi qeyd edərkən digər insanları narahat etməyin. Uşaqlarınızın televizor problemini də onlarla oynayaraq ya da söhbət edərək asanlıqla həll edə bilərsiniz. Nə də olmasa, koronanı siz yaymamısınız, amma daha yaxşı hiss etməniz üçün edə biləcəyiniz şeylər var. Yaxınlarınızla görüşməyərək də bəlkə də onlara, özünüzə və ətrafınıza ən böyük yaxşılıq edirsiniz. Üstəlik, yenə deyirəm bu sizdən asılı deyil. Hal hazırda edilməsi lazım olan budur. Məntiqli davranmaq isə nə vaxtdan bəri günahdır? Sizi həqiqətən sevən insanlar sizi şəxsiyyətiniz üçün sevirlər, onlara maddi yardım etdiyiniz üçün yox. Kiməsə xəstəlik yoluxdurmanız da insanlıq halıdır. Deyək ki, özünüz də yoluxduğunuzu bilməmisiniz, ya da yoluxmayacağınıza ümid etmisiniz, ya da nəfəs almaq istəyib, bir az maskanı endirmisiniz. Siz də insansınız, sizin də hisləriniz var. Özünüzə bu qədər zülm etməyin. Günahkarlıq duyğusu ilə mübarizə aparmaq yerinə onu qəbul edin. İçinizdə hiss edin və sonra sizi tənqid edən iç səsinizlə ola bildiyincə məntiqli tərzdə danışın. Uğurlar.
Fuad Əsədov
