Bildiyiniz kimi hər zaman problemlərin düşüncədən qaynaqlandığını iddia etmişəm. Əgər bir probleminiz varsa, demək ki, baş verən bir hadisəni düzgün yorumlamamısınız. Və çox vaxt mənə bu sual verilir. Bəs yaxşı əgər problem realdırsa və düşüncəlik bir şey yoxdursa? İsrarla iddia edirəm. Real problem deyə bir şey yoxdur. Fikrimi izah etmək üçün həmin ” real ” problemlərdən biri ilə mənə müraciət edən Səfurə xaladan danışım. Səfurə xala təzəlikcə yoldaşını itirmiş və onun ölümü ilə heç cür barışa bilmirdi. Hətta özünü öldürməklə bağlı fikirləri belə var idi. Ondan yoldaşının ölümünün ona niyə belə təsir etdiyini soruşanda mənə standart cavab verdi. ” Çünki onu çox sevirdim ”
- Anlayıram, amma yoldaşınızı itirəndən sonra ən çox nəyi düşünürsünüz?
- Bəzən, onla dalaşırdıq. Buna heç ehtiyac yox idi. Onu daha xoşbəxt edə bilərdim. Ən çox bunu düşünüb ağlayıram.
Bu cavabı eşidəndə ” afərin Fuad, yenə qolu vurdun ” dedim öz-özümə. Çünki, bu tip düşüncələr heç kimi itirməyən və “real” problemi olmayan insanlarda da olur. Səfurə xala yanlış düşünürdü və onu incidən yoldaşını itirməkdən çox, bu düşüncələr idi. Özündən heç dava yaratmamağı və hər zaman anlayışlı olmağı gözləyirdi. Yəni, mükəmməllik. Halbuki, belə bir şey mümkün deyil. Hər kəs ara-sıra dava çıxara bilər. Elə həyat yoldaşı olmağın da ayrılmaz parçası bu deyilmi? Bu şeyləri Səfurə xalaya izah edəndə dediyi cümlə istər-istəməz üzümdə gülüş yaratdı.
- Neçə vaxtdır, belə şeyləri düşünərək əməlli-başlı axmaqlayırammış. Haqlısınız, mən onsuz da yaxşı həyat yoldaşı olmuşam.
Fuad Əsədov
