Məncə, hər bir insan anlamalıdır ki, o və onun düşüncələri dünyanın mərkəzində deyil və subyektivdi. Heç kim özünü mütləq doğruya sahib kimi aparmasın. Heç kim öz düşüncələrini həqiqət hesab etməsə daha yaxşı olar. Çünki, deyillər. Həqiqət sizin inandığınız hekayədi. Dolayısıyla, subyektivdi. Hər birimizin özünə görə mənəvi dəyərləri və əxlaq anlayışı var. Amma bu anlayış və dəyərlər sadəcə bizə məxsusdur. Başqalarının da bu dəyərlərə boyun əyməsini istəmək təkəbbürdü. Öz düşüncələrini dünyanın mərkəzində olduğunu düşünməkdir. Heç birimiz əxlaq keşikçisi deyilik. Şəxsən mən deyiləm. Sizin öz şəxsi həyatınızı necə yaşamağınız başqalarına və özünüzə zərər vermədiyiniz halda məni narahat etməz. Ümumiyyətlə, cəmiyyət olaraq özümüzü yaşlı məhəllə xalası kimi aparmamalıyıq. Əxlaq keşikçiliyi etməyi kənara qoymaq ən gözəl olardı. Əgər, bunu etsək insan ölümünə üzüləcəyik, digərləri ilə empatiya quracağıq. Onlar barda da olsa bunu edəcəyik, məktəbdə də olsa, küçədə də olsa. Və son olaraq, Tanrı terrorist deyil ki, haranısa partlatsın.
Niyə görə başqalarını anlaya bilmirik?
əvvəlki yazı