Həmişə başqalarını dəyişmək istəyirsən, amma özünü dəyişmədən bunu necə edə bilərsən?Yolda, yemək yeyərkən, ictimai nəqliyyatdan istifadə edərkən və ya sadəcə gəzərkən ətrafınıza diqqətlə baxmısınızmı?
Əksəriyyəti qaşqabağını buraraq, ‘Bunu necə edirsən?’ deyirmiş kimi hirsli baxır…
Çox az bir qismi, xoşbəxt gülümsəyən gözlərlə…
Fərq nə ola bilər?
Ətrafdakı bədbəxtliyə diqqəti cəmləyib sağlamlığa doğru getmək? Ola bilərmi ki, digəri sağlam və xoşbəxt olana doğru gedir?
Bu həyatda bəzi şeylər bizi üzgün etsə də, həmişə işıq və enerji verən bəzi şeylər var… Çünki içində sevgi var… Başqalarına qaşqabaqla baxan insanların çoxu eyni şeydir… Özlərindən çox başqalarına fikir verirlər…
Onun üçün daimi ‘Bunu necə edə bilərsən?’ “Sən, mənimlə necə belə davrana bilərdin…?” Qarşı tərəfin necə davranması çox vacibdir…
Onlar ilişib qalırlar…
Digərləri, xoşbəxt davrananlar… Yalnız bir şeyə diqqət yetirirlər…
Onları xoşbəxt edən şeylər…
Dəyişdirə biləcəkləri şeylər.
Daha da xoşbəxt olmaq üçün özlərinə daha çox vaxt ayırırlar… Çünki onlar başqaları qədər dəyərli və əhəmiyyətlidirlər…
Təsəvvür edirsinizmi, qarşınızda kök qadın və ona daima “arıqla, iradə ilə hərəkət et, özünü düşün…” deyən özündən razı, daha qətiyyətli və xoşbəxt bir insan var. Nə qədər çalışsa da, qarşıdakı insanı dəyişə bilməz… Və dəyişməyəcəyini bilsə də davam edir… Və davam etdikcə bu vəziyyət onu da qarşısındakı kimi bədbəxt edir….
Niyə ilk öncə başqalarını düzəltməyə çalışırıq?
əvvəlki yazı