Uşaqlar sözlə yox, valideynlərinin nümunə davranışlarıyla özünü inkişaf etdirir.Sözlü ifadə uşağa nəyisə öyrədir, lakin nümunə davranışlar uşağın yeni davranışlar əldə etməsinə və bu davranışları əks etdirməsinə imkan yaradır. Öyrənmə keçicidir, əldə olunan davranış isə şəxsiyyətin ən əsas hissələrindən birinə çevrilir.
Bir çox valideynlər uşaqlarına doğru davranışları öyrətdiklərini düşünür, amma uşaq o davranışı yerinə yetirmədiyi üçün onu cəzalandırmaq məcburiyyətində qalır. Halbuki valideynlər uşaqlarından istədikləri davranışları özləri bir həyat tərzi olaraq onlarla birlikdə yaşasalar, nə cəza vermək, nə də uşaqlarını yönləndirmək məcburiyyətində qalarlar.
Uşaqların ən böyük nümunələri əhatələrində olan böyüklərdir.
əvvəlki yazı